In de tentoonstelling Liefde! Kunst! Passie! in het Haagse Gemeentemuseum hing dit mooie schilderij van Alexej von Jawlensky, ‘Meisje met pioenrozen’:
Alexej von Jawlensky, Meisje met pioenrozen 1909
Jawlensky hing in de Haagse tentoonstelling vanwege zijn relatie met schilderes Marianne van Werefkin.
Alexej von Jawlensky, Bildnis Marianne Werefkin, 1906
Drie moderne schilderijen van Alexej von Jawlensky werden van de nazi’s op de tentoonstelling “Entartete Kunst” getoond..
Tags: alexej von jawlensky, Der Blaue Reiter, marianne von werefkin
Groet,
Kokopelli
Reactie is geredigeerd
@Kokopelli, ik heb het verschil in techniek zelf niet opgemerkt, maar je hebt helemaal gelijk.
Ik heb het niet opgemerkt, omdat de kleuren op elkaar lijken (rood, blauw), en ook omdat beide schilderijen mij sterk raken.
Op wikipedia (volg de link Marianne Werefkin boven) is ook een zelfportret van Marianne te zien, dat mij niet bevalt. Zij lijkt daarop koud, terwijl zij zeer kwetsbaar overkomt in het portret van Jawlensky.
Reactie is geredigeerd
Ik ga er dit voorjaar eens werk van maken om pioenrozen te fotograferen….
Ik ken hier in de buurt of bij familie geen enkele tuin waar ik ze aantref.
Wel heel veel tulpenbomen…en magnolia’s.
Op dit moment bloeien de rododendrons. Ze zijn op topniveau.
Reactie is geredigeerd
Als je ze te diep plant bloeien ze niet.
Bij mij op het tuincomplex is iemand die een hele verzameling heeft.
Binnenkort, als ze bloeien, zal ik daar eens mooie plaatjes van schieten.
Nu straks naar de markt om te zien of en wat wordt aangeboden aan pioenrozen.
Het wordt trouwens tijd voor een nieuw bezoekje aan de Hortus.
Dankjewel. 🙂
Hartverwarmend, inspirerend met zo’n echo (Echo is een nimf, dat weet je toch?)
De hele tentoonstelling ‘Kunst, liefde, passie’ is natuurlijk ook helemaal geknipt voor jou.
Ik zal er nog meer paren uit halen (ben al bezig ..) en verder beschrijven.
Als startpunt voor eigen onderzoek is de tentoonstelling prima, maar wie er niet mee verder gaat bedriegt zich zelf met al die oppervlakkigheid…
@Ina, ja kom gauw, het bloeit alles nu!
Binnenkort igaan de knoppen in mijn tuin open.
Mooi blog, Maria. Maar dat deze kunst "entartet" werd verklaard toont ons waar de barbaren zaten.
naar mijn weten is er nu geen echt serieuze kunst die bedreigd wordt en liggen de verhoudingen nu geheel anders. Mik je op het Soerah Hera -verhaal?
Hoe dan ook: populisten houden niet van ingewikkelde dingen waarbij niet alleen sentimentalieit maar ook het verstand te pas komt. Wilders c.s. proberen zich als vrijdenkers te profileren, maar echt kritische nieuwe kunst heeft natuurlijk geen kans in een samenleving die door populisten wordt gedomineerd. Nieuwe kunst is niets voor directe emotionaliteit en simpel direct begrijpen.
…dus in die zin, ja…
Overigens is het Passagenproject ontstaan omdat een prof aan de Universiteit Leiden tot elke prijs een DDR-toneelstuk wilde uitvoeren ( "Passage") waar de joodse kunstfilosoof Walter Benjamin als "ontaarde" denker en nutteloze decadente parasiet werd afgeschilderd ( de DDR moest niets hebben van Benjamin en ander e niet-dogmatische marxisten!) . Een groepje studenten weigerde dit stuk te spelen. Discussie over het stuk mocht vervolgens niet; scripties mochten niet worden geschreven over het stuk , enz. enz.
Zo ontstond het Passagenproject- tien jaar geleden, en mijn interesse voor de geschiedenis van het ontaardings-denken dat zijn oorsprong heeft bij de zionist Max Nordau- Hitler heeft diens visie op de kunst min of meer overgenomen.
Uitvoerige documentatie, begin met het bestandje:
http://www.passagenproject.com/antisemitisme.html en volg de links daar….
of wacht anders totdat ik tijd en zin heb hierover meer te vertellen op mijn blog.
Zodra het Passagenproces gewonnen is (kwestie van tijd…) komt een groot feuilleton hierover aan.
Reactie is geredigeerd
Maar ik wil je wel heel graag vertellen, hoe blij ik met je ben.
…en ik heb alle begrip voor iedereen die mijn links niet volgt, omdat ik zelf ook erg moe word van mijn links; waar elke link veel meer vragen oproept dan beantwoordt.
Tien jaar geleden ben ik begonnen te schrijven en te argumenteren, en vele duizend pagina’s verder (allemaal op internet, zoek maar..) lukt het me nog steeds niet om echt begrip te kweken, al heb ik wel aanzien en respect verworven inmiddels.
Makkelijker met mooie plaatjes dan met verstandige woorden….
Of met mooie liedjes, vandaar mijn fluitconcertjes.
Reactie is geredigeerd
Ik begrijp je.
Ik vertrouw je.
Haarscherpe intuïtie, daar komen mooie dingen van. 🙂
en vooral waardevol omdat je mij al lang op het blog en bovendien ook een beetje "in het echt" kent.
De tentoonstelling vond ik "rommelig".
Maar kunst kan je niet doodslaan.