Wetenschap Kunst Politiek

Der blaue Reiter: Gabriele Münter en Wassily Kandinsky

Het kunstenaarspaar Gabriele Münter en Wassily Kandinsky is een van de vele kunstenaarsparen die in het Gemeentemuseum in Den Haag werden getoond in de tentoonstelling Liefde!Passie! Kunst!;

Kandinksy en Münter woonden en schilderden vanaf 1908 in het stadje Murnau bij München, zij maakten beiden deel uit van de groep Der Blaue Reiter, een kleine groep gelijkgestemde kunstenaars in Duitsland, die van ongeveer 1911 tot 1914 bestond. De vernieuwingsbeweging ontstond in München opgericht door Wassily Kandinsky, Franz Marc, August Macke en Alexej von Jawlensky. De stroming wordt tot het expressionisme gerekend.

Leuk is dat Münter en Kandinsky hetzelfde motief op verschillende manieren hebben uitgewerkt: Promenade.

Gabriel Münter, Promenade, 1904

Wassily Kandinsky, Promenade, 1904

Van Gabriele Münter en schilderij met Paul Klee:

Gabriele Münter, Mann im Sessel- Paul Klee, 1913

Anders dan Kandinsky ging Münter niet de abstracte weg in, maar bleef naief en naturalistisch schilderen. Kort daarop ging hun relatie stuk; hun wegen scheidden.

Gabriele Münter, Kandinsky aan het schilderen, 1903

Wassily Kandisky, Gabriele Münter schilderend in Kallmünz, 1903

Wassily Kandinsky, Portret Gabriele Münter, 1905

http://www.welt.de/kultur/kunst-und-architektur/article124984085/Google-widmet-Malerin-Gabriele-Muenter-ein-Doodle.html

Tags: Der Blaue Reiter, entartete kunst, expressionisme, gabriele münter, google doodle, Kandinsky

Maria Trepp apr 19

Kunst en tentoonstelling: Duitsland, Zwitserland, Kunst, musea & tentoonstellingen

11 Responses to “Der blaue Reiter: Gabriele Münter en Wassily Kandinsky”

George Knight schreef:

19/04/2009 om 14:55

Ja, wat was De XXste eeuw slecht doordacht en uitgevoerd. Een blamage.

Ik vermoed echter -ook door de directeurswisseling- dat Liefde!Passie!Kunst een overgenomen tentoonstelling van het Keulse Wallraf-Richartz-Museum is. Dit verklaart wellicht de Duitse focus. Mogelijk aangevuld met eigen speerpunten.

Dus wederom oppervlakkigheid in het Haags Gemeentemuseum. Jammer. En dat in het mooiste museum van Nederland.
Reactie is geredigeerd

Beantwoorden
Blew schreef:

19/04/2009 om 17:54

Leuk dat je dit paar er hebt uitgepikt. Münter kan schilderen en volgt niet slaafs haar man. Ja, de tentoonstellingen van het Gemeentemuseum zijn niet altijd even helder en overzichtelijk. Aan de buitenkant een aardig gebouw, aan de binnenkant een donker hol. Berlage was geen vernieuwer. Bovendien duurde het tot in de 60-er jaren voordat er in het Gemeentemuseum abstracte kunst werd toegelaten. Duf dorp, Den Haag!

Beantwoorden
maria schreef:

19/04/2009 om 17:55

George: "Liefde!Passie!Kunst een overgenomen tentoonstelling van het Keulse Wallraf-Richartz-Museum is"

ja dat klopt, dus het is niet per se de fout van het Gemeentemuseum.

Maar toch, ik vraag me echt af, wat de makers van dergelijke tentoonstellingne eigelijk denken.
Of heeft het te maken met sponsoren?

Blew: "Berlage was geen vernieuwer"
Is dat zo? Ik houd eerlijk gezegd juist wel van Berlage en de architectuur van het museum.

Reactie is geredigeerd

Beantwoorden
Blew schreef:

19/04/2009 om 18:12

Berlage lijkt een vernieuwer (maar hij was het niet): http://www.cultuurarchief.nl/kunstenaars/berlageh.htm
http://www.inghist.nl/Onderzoek/Projecten/BWN/lemmata/bwn1/berlage

Beantwoorden
maria schreef:

19/04/2009 om 18:59

@Blew, ik vind in de links van jou geen aanwijzing voor het feit dat Berlage GEEN vernieuwer was.
Het gebouw van het gemeentemuseum in ieder geval bevalt mij erg goed: strak en licht.
@George nog over de passie-tentoonstelling; net als bij de XXste eeuw heb ik het gevoel dat de makers het publiek bewust voor de gek houden, of het publiek bewust willen provoceren.
Maar misschien is het geen raffinesse, en geen provocatie, maar dan is het oppervlakkigheid van een ongeziene aard.
Overigens heeft naar mijn mening ten eerste Wim van Krimpen deze tentoonstelling nog besteld, en ten tweede het Gemeentemsueum eraan meegewerkt. Bijvoorbeld de Promenade van Kandinsky is in het bezit van het Gemeentemuseum.
Het zijn niet alleen Duitse kunstenaars te zien: Frida Kahlo is er bijvoorbeeld ook, en Nicky de StPhalle met Tingueley.
Nog een kunstenaarspaar dat ik ken, en dat er NIET is: Carl en Karin Larsson (beslist een blogje waard).

Beantwoorden
jan bouma schreef:

19/04/2009 om 21:14

Al die kunststijlen die de mens, en de geschiedschrijving later als zodanig determineert, zijn voor mij de smeltkroes waar weer de volgende stijl uit ontstaat. Dat er navolging (epigonisme) is in en binnen de tijdperken lijkt me onbetwistbaar. But so what? Zolang er maar geen stagnatie optreedt in de uitingsvormen. Want bij stilstand is niemand gebaat. Dit is ten principale de legitimatie en de taak voor de Kunst en waaruit de Toekomst volgt.

Want uit Der Blaue Reiter ontstond Bauhaus en ook Berlage volgde met zijn Amsterdamse School. Laat nimmer de stagnatie optreden. Dat is mijn pleidooi.

Beantwoorden
George Knight schreef:

19/04/2009 om 22:47

@Maria
Duitse focus wil niet zeggen dat alles Duits is. Ik vermoed niet dat de wetenschappelijke staf hier de boel bewust voor de gek wil houden. Het is gemakzucht, behaagzucht en gebrek aan detail. Geen provocatie lijkt me.

De XXste eeuw was zo’n tentoonstelling waar het geheel slechter was dan de delen. Een hele prestatie om met zoveel hoogkwalitatieve kunst een slechte presentatie te maken. We moeten er denk ik niet teveel achter zoeken. Slechte voorbereiding en slappe thee.

@Blew
Ik ben het volstrekt met je oneens over het gebouw. Ook het interieur van het Gemeentemuseum heeft een heldere en overzichtelijke structuur. Niets donker hol. Het is het beste werk van Berlage en staat aan het begin van de Nederlandse moderne architectuur.
Reactie is geredigeerd

Beantwoorden
maria schreef:

19/04/2009 om 22:57

@Jan, dank, en goed dat je op de onderlinge verwantschap kandinsky, Bauhaus, Berlage wijst.

@George, ik vrees dat je gelijk hebt al kan ik het wat de XXste eeuw betreft haast niet geloven.
Leuk dat je ook het gebouw van het Gemeentemuseum mooi vindt.
Ik vind het heel bijzonder, en bovendien heb ik lang daar om de hoek gewoond, het is een beetje thuis, zeker omdat ik er zo vaak kom.

Ik ben onderweg naar Berlijn, waar de zon net zo straalt als hier. Maar ik zal mijn blog checken, dat spreekt vanzelf!
Tot morgen avond.

Reactie is geredigeerd

Beantwoorden
Hilda Passchier schreef:

20/04/2009 om 21:35

Ik was in 2007 een weekje in München en ben daar gaan kijken in het Lenbachhaus, een klein maar mooi stedelijk museum. Gabriele Münters heeft op haar 80e verjaardag dit museum in 1957 een verzameling van werken van Kandinsky en haar zelf en andere kunstenaars van de zogenaamde "Blaue Reiter" groep cadeau gedaan. Het is een mooie tentoonstelling die de liefdesgeschiedenis tussen Kandinsky en Münters laat zien. Zeer de moeite waard mocht je als Kandinsky liefhebber een keer daar in de buurt zijn!
Hilda Passchier

Beantwoorden
George Knight schreef:

21/04/2009 om 09:56

@Hilda
Het Lenbachhaus is prachtig gelegen en een mooi klein museum. Ik had de associatie met Gabriele Münters nog niet gelegd omdat ik nog nooit een associatie met haar heb gehad. Vermoedelijk doel je op een vaste opstelling met Kandinsky etc. Ik zal er volgende keer op letten. Bedankt.

Beantwoorden
maria schreef:

21/04/2009 om 18:40

Hilda, zeer bedankt; ik ben vaak in München waar ik familie heb, zo bijvoorbeeld volgende week. Ik hoop dan gelegenheid te hebben om de tentoonstelling te zien, en kom terug met een vervolgblog over Münter/Kandinsky.
Het Lenbachhuis ken ik goed, al ben ik er de afgelopen drie jaar niet meer geweest.
Groeten uit Berlijn (zie volgende blog die ik zo meteen plaats)

Beantwoorden

Der blaue Reiter: Gabriele Münter en Wassily Kandinsky

11 Responses to “Der blaue Reiter: Gabriele Münter en Wassily Kandinsky”

Leave a Reply

Recente berichten

Categorieën

Tags

Archief