Onrealistisch optimisme (optimisme bias) is een van vele systematische cognitieve denkfouten of positieve illusies, die bekend zijn uit psychologisch experimenteel onderzoek.
Onderzoekster Tali Sharot legt het op TED goed uit:
“Het is onze neiging tot overschatting van de waarschijnlijkheid om goede ervaringen te hebben in ons leven en onderschatting van de waarschijnlijkheid slechte ervaringen te hebben. Dus we onderschatten de kans om kanker te krijgen, of een auto-ongeluk. We overschatten onze levensduur en carrièrevooruitzichten. Kortom, we zijn meer optimistisch dan realistisch, maar hebben daar geen idee van.”
“De meesten van ons plaatsen zichzelf boven het gemiddelde bij de meeste van deze eigenschappen. Dat is statistisch gezien onmogelijk. We kunnen niet allemaal beter zijn dan alle anderen”.
“Het is een mondiaal fenomeen. De optimisme-tendens is waargenomen in veel verschillende landen — in westerse culturen, niet-westerse culturen, bij vrouwen en mannen, bij kinderen en bij ouderen. Het is behoorlijk wijdverspreid.”
Tali Sahrot legt de neuropsychologische basis voor onrealistsich optimisme uit, en zegt ook:
“Onrealistisch optimisme kan tot gevaarlijk gedrag leiden, tot financiële fiasco’s, tot gebrekkige planning.”
In je levensplanning en bij projecten, waar anderen betrokken zijn: blijf optimistisch ( je kunt ook helemaal niet anders), maar plan een marge in om het onvermijdelijk overdreven optimisme te compenseren!
Zie ook Jurre van den Berg , Hou jezelf voor de gek; Ons ijdele brein, De Groene Amsterdammer, 18 December, 2013
Maria Trepp
Tags: Cognitieve psychologie
Leave a Reply
Meest recente berichten
- Empathie-kritiek: Is empathie altijd goed?
- Waar komt zelfkennis vandaan?
- Ontwikkelingspsychologie en Ontwikkelingsrobotica
- Radicalisering: the “Staircase to Terrorism”
- Emotionele stabiliteit en neuroticisme
- Emotiekennis
- Levenslooppsychologie en Nestor-effect
- Psychologen over martelen
- Empathie – genderverschillen
- Sociale psychologie: nieuw onderzoek omstandereffect
- De actualiteit van Eriksons levenslooptheorie
- Persoonlijkheidsverandering in de loop van het leven
- Bestaat de midlife crisis?
- Pluralistische onwetendheid- sociale psychologie
- Posttraumatische groei – nieuw onderzoek
- Traumabehandeling: EMDR versus (Progressive) Counting
- Aangeleerde hulpeloosheid: psychologen die folteren #APA
- Angst kan mensen bij elkaar brengen
- Psychologen en martelen
- Aandacht maakt gelukkig
- Synesthesie en intelligentie
- Aantekeningen bij het Stanford Prison Experiment
- Onrealistisch optimisme
- Politieke diversiteit in de Sociale Psychologie
- Beter snel of langzaam praten voor publiek?
- Onethisch psychologisch onderzoek op Facebook
- Linker- en rechterhersenhelft en muziek
- Kritiek op ritalingebruik interview in de Volkskrant
- Debat over #ADHD
- Muziek en het brein: Herhaling en anticipatie
- Steeds meer zware bijwerkingen #antidepressiva bekend
- Lentemoeheid/ Lentedepressie
- Somatisch onvoldoende verklaarde lichamelijke klachten (SOLK, somatoforme stoornis)
- Virtuele buddy voor kinderen die gepest worden
- Interacting with women can impair men’s cognitive functioning
- Middagdutjes verhogen productiviteit
- Digitale dementie- in tegendeel!
- DSM-5 en ADHD
- John Everett Millais en de prerafaëlieten
- Maatschappelijke polarisatie: voor en tegen
- Nietzsche en het anti-antisemitisme
- Aandacht
- Beperkt houdbaar: Baudrillard over het lichaam als vijandig object
- Belonen beter dan straffen
Archief
- oktober 2017
- augustus 2017
- januari 2017
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- juli 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- juni 2014
- maart 2014
- juli 2013
- mei 2013
- mei 2010
- juni 2009
- januari 2009
- mei 2008
- maart 2007
- november 2006